zondag 29 juni 2008

Secundaire Arbeidsvoorwaarden anno Nu.

Het zijn glorieuze tijden voor werkzoekenden. Ook míjn werkgever heeft de grootste moeite om aan personeel te komen, moedigt daarom de medewerkers op allerlei manieren aan om nieuwe mensen te werven. Mijn werkgever handhaaft zich al twintig jaar, maar is niet rijk.

Google is wèl rijk. Kijk maar eens rond in Zurich en in Mountain View, Californië (huddle area is nieuwspraak voor "vergaderruimte"). En het is er veel leuker dan bij Microsoft – ook obsceen rijk, maar daar is het geld vooral op een dot geschoten bij de heren Gates en Ballmer.

Nee, dan Google. Google legt als geen ander de werknemer, pardon Googler, in de watten. De Googler zoeft over de Google-campus op mountainbike of design-step (u weet wel, zo’n aluminium autoped met rollerskate-wielen), met een bloedsnelle ultraplatte laptop in de design-rugzak. De nieuwste killer-applicatie aan het bedenken. Een Googler hoeft de campus niet af. U houdt gemakkelijker contact met uw kind in Nieuw Zeeland dan met een Googler.

Want Google begrijpt waar de prioriteiten liggen: iedereen moet poepen en plassen, dus op de plee bij Google wordt u een gelukkiger mens. En dan is duizend dollar voor een pleebril toch een geringe investering? En wie eenmaal is afgegaan op een Toto Washlet wil toch ook niet anders meer? Klik wat verder op de site van Toto. Uw reet afvegen met papier is “het probleem uitsmeren”. Daar zit wat in. In Stephen Fry’s prachtboek The Liar meldt de hoofdpersoon ergens dat er na het poepen slechts twee papiertjes nodig zijn: one to wipe and one to polish. Nou, bullshit! Halve rollen moeten erlangs, om remsporen te voorkomen! De Indo’s onder u hebben misschien nog een bottel tjebbok, of beter nog, een tjebbok-kraantje? Ik ken niemand in Nederland met een bidet, maar alle hotelkamers bezuiden Parijs hebben er een. Het is wel zo fris.

Maar zouden die Washlets nou werkelijk de werknemer beter binden? Ik betwijfel het ten zeerste. Een voordeel: wie de kots krijgt van het management - onvermijdelijk bij een beursgenoteerde onderneming in de USA, ik spreek uit ervaring – kan zich na purgering op ongekend luxe wijze de mond laten reinigen. "Grhm BEURK ghrm kuche. Kuche grm. Mweuh, even spoelen. Eh...oscillating, maar. Prllll - prlll - prll".

woensdag 4 juni 2008

Taalkijker - anticlimax

De Vries, een bord moet erbij. Beetje mooi bord, snap je?
- Ja m'neer
Dat de omwonenenden begrijpen dat we begaan zijn, snap je? En geen krentenkakkers.
- Ja m'neer
Dus je mag best een professioneel bordenbedrijf in de arm nemen. Maar niet te schreeuwerig, want we zijn een beschaafde gemeente. Kan ik dat aan je overlaten, De Vries?
- N'tulek m'neer.

Taalkijker - CompuCrash

Loket Diversen draagt kleine zelfstandigen een warm hart toe. Vooral kleine zelfstandigen zoals Compucrash, dat niet alleen reclame maakt voor zichzelf, maar ook voor diverse Goede Doelen.

Maar wij maken ons wel een beetje zorgen, bij de combinatie van compu met crash. Wij willen namelijk zelf liever niet dat onze compu crasht. De linkjes op die site kloppen ook niet helemaal. En onze juf op school had deze zin nooit goedgekeurd:

"1 van de vele voordelen bij een service contract is de we uw pc op afstand kunnen overnemen, uiteraard nadat u toestemming en uw wachtwoord telefonisch doorgeeft zodat we uw PC probleem snel kunnen op lossen dit heeft voor u als voordeel dat er geen voorijkosten worden berekend en snel geholpen bent."

En nu maar hopen dat hier niet het wachtwoord van uw Internetbank wordt bedoeld.

Loket Diversen. Ook voor al uw Taaladvies.