zondag 30 augustus 2009

Terreur in de etalage

De foto rechts is een etalage van een modewinkel in het centrum van Utrecht, begin van dit jaar. De bivakmutsen zijn een beetje geretoucheerd om de spiegeling van de etalageruit weg te werken en de merknamen zijn onherkenbaar gemaakt, maar verder is er niks aan gefotoshopt. Er staan hier twee terroristen in de etalage, lekker stoer en macho maar onmiskenbaar terroristen. Niemand vond dat eng of aanstootgevend, iedereen liep er gewoon langs. De meeste mensen zal het niet eens zijn opgevallen.

Niet lang daarna noch ver daarvandaan nam ik de foto links. Deze stretch-boerka's bedekken alles en tegelijk verhullen zij niets. Een mooie paradox, op zijn minst, maar wat heeft dit met terreur te maken? Er zijn landen waar vrouwen verplicht zijn zich van top tot teen te bedekken en dat op zichzelf kun je beschouwen als een vorm van terreur. Maar een vrouw die het in haar hoofd haalt om in zo'n land over straat te gaan in een gewaad zoals in deze etalage, kan rekenen op dood door steniging. Als dat geen terreur is, dan weet ik het niet meer.

Etaleurs zijn geen kunstenaars. Etaleurs moeten blikvangers maken, dat is hun taak, en onze blik werd gevangen dus die taak is goed volbracht. Maar net als kunstenaars geven deze etaleurs, bewust of onbewust, een weerspiegeling van de tijd waarin we leven. Of dat in deze twee gevallen ook de bedoeling was is niet bekend. Ik zie het er in en ik zal de enige niet zijn, maar oordeel vooral zelf.

Ik meen echter zeker te weten dat de ontwerpster van dit kledingstuk voor peuters zeer beslist niet de bedoeling heeft gehad om een bomgordel te ontwerpen. Toch zie ik die er in en ik ben niet over één nacht ijs gegaan met deze foto: diverse andere mensen, allemaal nette, aangepaste en respectabele burgers, zagen het ook. Uit zichzelf. We vroegen ons nog wel af of deze stootkussentjes ook echt zijn bedoeld als stootkussentjes want een peuter die voorover valt landt meestal niet op de buik maar op de handjes en de knietjes, maar verder, nee, duidelijk en onmiskenbaar een bomgordel.

Of de ontwerpster misschien onderbewust een bomgordel in het ontwerp heeft verwerkt is nooit met zekerheid te zeggen. Men ziet het er gemakkelijk in, dat is wél aangetoond. We kijken er nog wel van op, maar we houden blijkbaar ook moeiteloos rekening met de mogelijkheid.

Of nu de terreur zo steels onze gedachtewereld insluipt, of dat die daar al latent aanwezig is en weinig impuls nodig heeft om naar voren te komen, dat is voer voor psychologen en daar doe ik verder geen uitspraken over. Feit is wel dat het zogenoemde islam-terrorisme in de afgelopen decennia iedere week weer een aantal maal het nieuws haalde en we kunnen er van uitgaan dat dat voorlopig zo blijft. Ik denk dat het onze gedachtewereld onwillekeurig beïnvloedt en ik denk dat je een deeltje van die invloed terugziet in deze etalages.

De boodschap? Stomp niet af.

4 opmerkingen:

  1. De stootkussentjes zijn niet echt bedoeld als stootkussentjes, maar als 'drijvertjes' van het zwempak. Ik moet zeggen dat jouw theorie erover wel een stuk actueler is!;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je! Zowel voor de aanvulling als voor het compliment..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je blogs verdwijnen als sneeuw voor de zon!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik was wat aan 't experimenteren met Javascript, het werkt nog niet in vuurvos, wel in Chroom en Exploder. Maar omdat het Moet werken in de grote 3 heb ik het maar even weggehaald.

    BeantwoordenVerwijderen