Een paar weken geleden woedde er een volksgericht over de smakeloze handelwijze van De Telegraafredactie die had gebeld met het jongetje Ruben, enige overlevende van de vliegramp in Tripoli. Gans het land sprak - terecht - schande van deze perverse daad. Het kostte De Telegraaf een paar honderd abonnees, maar op een dagelijkse oplage van 672.000 is dat peanuts. De Telegraaf sprak van een "iets grotere uitstroom dan normaal".
Ander voorbeeld. Op de trouwdag van Alexander en Maxima zag het er even naar uit dat Prinses Juliana zou overlijden. Wilma Nanninga, toenmalig hoofdredactrice van het blad Privé, schreef die week het Hollands Dagboek, een gastrubriek in NRC Handelsblad.
"Op de redactie gaat het gerucht dat prinses Juliana zou zijn overleden. Er zijn een paar tips binnengekomen. Het bloed trekt uit mijn gezicht; dan gaat HET HUWELIJK niet door en missen we met zijn allen een paar miljoen aan inkomsten. Royalty-expert Yvonne Hoebe raadpleegt een vaste bron. Na een paar uur komt het verlossende antwoord. Onze vroegere koningin heeft dinsdag een herseninfarct gehad, maar het gaat haar goed."
Nanninga laat zich hier lelijk kennen: het bloed trekt uit haar gezicht, niet omdat het naar zou zijn voor iedereen rond dat huwelijk, maar omdat dan een paar miljoen aan haar neus voorbijgaat.
Diana Spencer overleed, zoals u weet, ten gevolge van een achtervolging door paparazzi. Onze collega Alison in Engeland, anders altijd een toonbeeld van Britse efficiency en flegma, was er danig door van de kaart. Mijn kamergenoot had haar aan de telefoon. Ergens halverwege het gesprek hoorde ik hem zeggen: "You can say it's the tabloids, but who read those tabloids? We do! So in fact, it's really us that killed her". Toen volgde een lange stilte waarin hij, vertelde hij later, Alison zachtjes hoorde huilen aan de andere kant van de lijn. Hij rondde het gesprek af, tekende een brandend kaarsje op een Post-It, plakte dat op het document waarover ze had gebeld, legde dat op de fax en drukte Alisons shortdial in. Candle in the Wind zou zeven weken op nummer één blijven staan en werd de best verkochte CD-single aller tijden.
Gewetenloze roddelpers brengt wat de massa vreet omdat de massa het vreet. Het gaat alleen maar om geld. Ik zou dus voorstander zijn van een boete wegens immoreel gedrag, en naar draagkracht. Zoals Finland dat doet. U verdient een tonnetje of twee op jaarbasis en u rijdt te hard met uw dronken kop? Een tonnetje boete, mogen we even vangen? Dat heeft tenminste effect en de staatskas kan het goed gebruiken.
Dus pluk de Telegraaf! De jaarwinst van 2009, hopla! 69 miljoen in één klap naar de collectieve geldkist. Dat kost geen banen, want het is netto winst. Het kost wel aandeelhouders. En daar zijn ze schijtbenauwd voor, dat ongedierte. Dat zal ze leren!