dinsdag 23 oktober 2012

Bij de dood van Edison

De Koninklijke Bieb kwam met een krantenbericht van vandaag precies 81 jaar geleden, waarin gemeld werd dat Thomas Alva Edison overleden is.

Thomas Alva Edison ontdekte de diode. Wat is een diode? Een diode is een halve transistor, kun je zeggen. En transistoren zijn er in miljarden miljarden om u heen, in uw computer, uw telefoon, in de tv, de radio, de camera, de geluidsinstallatie, in bijna alles elektrisch.

(Edison was niet de eerste die het effect ontdekte, maar dat is een ander verhaal. Dat effect is, voor de liefhebbers: als je Het van + naar - aansluit, vloeit er stroom. Als je Het van - naar + aansluit, niet.)

Het bijzondere is dat Edison er helemaal niets in zag. Hij was op zoek naar een manier om de gloeidraad in lampen langer te laten meegaan. Hij verzon wel een toepassing, maar daar was op dat moment ook geen belangstelling voor.

Pas een 30 jaar later werd er een toepassing voor gevonden (radio), en pas nog weer 30 jaar later werd met diodes de basis gelegd voor het toestel dat uw en mijn leven heviger beïnvloedt dan wat dan ook: de computer.

Moraal: je moet je niet afvragen wat het nut is van wetenschappelijke uitvindingen. En dus ook niet wat het nut is van wetenschap, want er kan gemakkelijk een halve eeuw overheen gaan voordat er enig nut blijkt.

Daar moeten we bij zeggen dat Thomas Alva Edison een ondernemer was. Niks geen Professor in de Subsidieaanvragen, maar een bedrijfsleider op zoek naar manieren om zijn uitvindingen beter verkoopbaar te maken.

Waarmee niet gezegd is dat universiteiten geprivatiseerd moeten worden. Noch dat een hoogleraar niet zou mogen bijklussen. Wel: wetenschap moet, om de wetenschap. Net als kunst eigenlijk. L'art pour l'art - wie zei dat? La science pour la science, zeg ik - maar ik zal de eerste niet zijn.

foto: 6BN8 Vacuum Tube, door arbyreed onder Creative Commons licentie.

maandag 1 oktober 2012

Make Your Own USB-footswitch

laptop as dictaphone


Een Nederlandse vertaling van dit artikel vindt u hier

Of late, I get hired more often to do interviews. Which I record, using a digital recorder. I work out the interview in Word from the recording. I want the article to be a life-like representation of the subject's words. So before I start editing, I write down what was said, as good as literally. That means I have to pause, rewind an unpause the recording many times. Many many many times.

So I wanted to be able to continue typing in MS-Word, while operating pause/play and rewind on the mp3-player (which also runs on my laptop) with my feet. The idea is not new: the typewriter and the dictaphone have been among us for about a century. So I figured that something similar on my laptop would be a piece of cake.

I was wrong. Commercial dictaphone software starts at about 200 euro and comes with a separate word processor. Which I do not want. You have separate dictaphone machines from about 400 euro. Which I think is monkey business.

At which point it became a matter of honour. I had to find an affordable solution. And so I did. It cost me about a tenner on materials and a couple of hours of joyous tinkering.

But first, the software.

What didn't work

For starters, you need mp3-player software. Of which there is great abundance.

VLC Media Player supports all videoformats north of Tierra del Fuego, but it will hiccup when you hit pause/play. Which is tiresome to listen to. Exit VLC.

Realplayer and Winamp only obey commands if they are in focus, that is, if they are, of all the programs open on your computer, the one program that reacts when you type something on the keyboard. So from Word, you have to ALT-TAB to them, press a key combination, and ALT-TAB back to Word. That doesn't work. Exit Realplayer and Winamp.

Microsoft is not so bad

What remained was Windows Media Player. Most keyboards have a separate pause/play button. Media Player running in the background obeys to that button while you type in MS-Word. Good! The only problem was that Media Player doesn't have a keyboard shortcut for Rewind. The solution is a free plug-in called WMP Keys. Install, enable, and CTRL-ALT-B jumps back about 15 seconds or so. On most machines, CTRL-ALT is the same as the right ALT key. So that's two keys, not three.

This worked. To be able to press those buttons with my fingers while typing was a big step forward already. But I wanted a footpedal. After a lot of searching (good heavens, the amount of junk on the market aimed at nitwits with money to burn!) Lifehacker.com pointed me to this clip. That showed me the way.

So I bought a second-hand USB keyboard with player buttons, for € 2,50 at a local reseller's. Turned out to work right away, no conflicts. You can do four-handed typing with two keyboards on one machine (should you wish). Good!

So I opened the keyboard. You see a little circuit board, with a couple of micro-switches for the player buttons. Which one is play/pause is easy to see. You also see the keyboard matrix. If you take a good look, you'll understand how a keyboard works. If you want to know more about this, here is a nice tutorial.

All the other stuff for this project I had lying about: (jargon alert!) two foot-operatable double-pole double-throw momentary switches (single pole would do), a plate of aluminium and wood for the housing. It's sturdy, but it doesn't need to be water-tight. I never work on my laptop in the rain.

The Making Of, and the result, can be seen in the accompanying clip.

Does is work to your satisfaction?
Yes.
Totally?
Yes.
Really?
Yes, well, I'm thinking about a piece of software that automagically generates written text from the recording, but that's a different story.

Maak Zelf een USB-voetschakelaar

laptop als dictafoon


For an English translation of this post, please click here

De laatste tijd word ik regelmatig ingehuurd om interviews te doen. Die neem ik op met een digitale recorder, en de opname werk ik uit op m'n laptop. Het artikel moet de woorden van de geïnterviewde natuurgetrouw weergeven. Dus voordat ik ga redigeren en schaven, schrijf ik de opname vrijwel letterlijk uit, en dat vergt heel veel terugspoelen, stoppen, en hervatten.

Dus ik wilde in MS-Word kunnen blijven typen terwijl ik intussen op de mp3-speler, die ook op m'n laptop draait, de toetsen pause/play en rewind bedien, liefst met m'n voeten, zodat ik m'n handen vrij heb om door te kunnen typen. Het idee is niet nieuw: zowel typemachine als dictafoon bestaan al ongeveer een eeuw. Dus iets dergelijks, maar dan op m'n laptop, moest makkelijk kunnen. Leek mij. Maar dat viel tegen. Dictafoonsoftware bestaat, maar begint bij 200 euro en dan heb je een aparte tekstverwerker. Die ik niet wil. Of je hebt een los apparaat vanaf 400 euro. Dat is verlakkerij.

Daarmee werd 't een erekwestie. Ik moest en ik zou een betaalbare oplossing voor op m'n laptop.

Dat is gelukt. Een tientje materiaalkosten en een paar uur heerlijk knutselen.

Eerst de software.

Wat niet werkte

Om te beginnen heb je software nodig die mp3'tjes afspeelt. Die is er te kust en te keur.

VLC Media Player ondersteunt alle videoformaten ten zuiden van Tromsø, maar een mp3'tje hikt als je op pause/play drukt. Dat is vermoeiend luisteren, dus VLC viel af.

Realplayer en Winamp luisteren alleen naar commando's als ze 'focus hebben': als ze, van alle programma's die je open hebt, dat ene programma zijn dat reageert als je iets op het toetsenbord intikt. Dus vanuit Word moet je dan met ALT-TAB erheen, toetscombinatie indrukken, en met ALT-TAB weer terug naar Word. Dat werkt niet. Exit Realplayer en Winamp.

Microsoft is zo gek nog niet

Bleef over: Windows Media Player. Op de meeste toetsenborden heb je een aparte knop voor pause/play. Media Player reageert daarop terwijl je in Word werkt. Prima! Het enige probleem was nog dat Media Player standaard geen toetscombinatie voor terugspoelen (rewind) kent. De oplossing is een gratis plug-in genaamd WMP Keys. Installeren, aanzetten en met CTRL-ALT-B spring je een stukje terug. Op de meeste machines is CTRL-ALT hetzelfde als de rechter ALT-toets, dus dat zijn dan twee en niet drie toetsen.

Dit werkte. Het was al een hele vooruitgang dat ik tijdens het typen die knoppen met mijn handen kon bedienen. Maar ik wilde een voetpedaal. Na een hoop gezoek (lieve hemel, wat is er toch een enorme hoop rommel op de markt voor nitwits met geld te veel) kwam ik via het onvolprezen LifeHacker op dit filmpje. Dat wees me de weg.

Ik kocht een tweedehands USB-toetsenbord met player-knoppen (voor € 2,50 bij www.Hajo.nl). Dat bleek gewoon te werken, je kunt een extra toetsenbord inpluggen en dat werkt tegelijk met het ingebouwde toetsenbord van de laptop. De ene zit de ander niet in de weg. Mooi!

Dat USB-toetsenbord heb ik opengeschroefd. Dan zie je een printje. Daarop zitten microschakelaars voor de speciale toetsen. Welke dient voor Play/Pause zie je heel makkelijk. Op het printje zitten ook de contacten voor de keyboard-matrix. Als je goed kijkt, snap je meteen hoe een toetsenbord werkt. (Een volledige uitleg over de werking van een toetsenbord vindt u hier).

De rest van de spullen voor dit project had ik nog liggen: twee dubbel-om momentschakelaars voor voetbediening, een plaat aluminium en hout voor de behuizing. Het moet tegen een stootje kunnen, maar waterdicht hoeft het niet te wezen, want ik werk nooit in de regen op m'n laptop.

The Making Of, en het resultaat, ziet u in bijgaand filmpje.

Werkt het naar tevredenheid?
Ja.
Helemaal?
Ja.
Echt?
Nou, 't liefst zou ik die opname door een stuk software halen dat er automatisch tekst van maakt. Maar dat is een ander verhaal.