zondag 7 oktober 2007

Kat en muis in vrede samen

Dit is een filmpje van een foto opportunity tijdens mijn vakantie.



Je ziet in elk geval eersteklas dresseerwerk. De eigenaar (hij stond ernaast) is een klein, ietwat tanig heerschap met een vriendelijk gezicht en een kuif witgrijs haar. Hij moet een bewonderenswaardig geduld hebben, en ook groot begrip voor de dieren. Je zou kunnen denken dat de poes is gedrogeerd. Of dat ook zo is, dat zullen we nooit weten want je kunt de poes nu eenmaal niet onderwerpen aan een dopingcontrole, en navragen bij de dresseur zal ook niet veel opleveren. Wel zijn katten en muizen over het algemeen erg gevoelig voor medicatie en deze gedroegen zich normaal, niet suf. De muizen wasten zich met van die kleine snelle beweginkjes, waarbij de pootjes zo snel bewegen dat je ze niet meer ziet. We houden het erop dat poes en muizen al van zeer jongsaf aan elkaar gewend zijn gemaakt. En dat de aanwezigheid van voldoende voedsel de noodzaak tot jagen wegneemt, is een conclusie die eigenlijk té dicht voor de hand ligt.

Jagen is een instinct en niet puur aangeleerd, bij katten, want ook weeskatjes die nooit les hebben gehad van mamma, jagen. Weliswaar kan het worden aangescherpt: moederpoezen laten hun jonkies met een levende muis spelen, daar heeft de kleine in zijn latere leven veel profijt van. Maar het normale kat-en-muisspel is blijkbaar niet onuitwisbaar instinctief, en dat alleen al vind ik Nieuws.

zondag 19 augustus 2007

Taalkijker - Nieuw Woord: nulties

- Wat voor muziek wordt het, hoe plaatsen we dat, zeg maar?
- nou uh.. niet ouder dan nineties hoor..
- Nee anders komen d'r maar bejaarden op af.
- Ja psies! Ja en nineties is toch eigenlijk ook gewoon al súpervorige-eeuw gewoon?
- Jawel, maar 't moet er wel bij, want van de afgelopen 7 jaar is best wel weinig echt vet of zo.
- Ja da's wel waar. Okee. Nineties en eh... hundreties? Twothousanties?
- Nee dat klinkt niet, is te lang ook. Nee.. Zeroties?
- Nee joh, dan denken ze dat er zero taais staat, nee, eh, nineties en hedendaags?
- Ja ga effe een eind weg, dan komen die bejaarden alsnog, nee, eh, effe denken.. "modern", nee..
- Nulties?
- Nulties? Wat is nou nulties?
- Nou je hebt twenties, thirties, nou ja enzovoort fourties, fifties, sixties, seventies, eighties, nineties, nou zeroties dat vonden we niks en twothousanties is te lang, dus nulties. Snappen ze heus wel. Staat wel een beetje maf ook. Trekt best wel aandacht. En studentes Nederlands, ha ha.
- Nulties, nulties. Okee, nulties. 90ties en nulties. 't Staat er.

Taalkijker - nieuw ouds is geen oud nieuws

Taalkijker wordt een aparte rubriek. Wie een betere, mooiere, pakkender vertaling weet voor language watch mag het zeggen. Taalsignaal, taalmonitor, taalkijk, en taalzicht zijn reeds afgekeurd.


Dit bordje hing bij Aba-i, overigens een prima zaak in het oude centrum van Utrecht. Men zal het woord "antiek" hebben willen mijden, en dat is ludiek opgelost.

zaterdag 18 augustus 2007

Taalblunders 2 - M E T P R I J S V R A A G!

Voordat internet gemeengoed werd kreeg ik ze regelmatig in de bus, van die flyers waarmee helderzienden en media hun Magische Krachten aan de man brachten. Wonderbaarlijke genezingen, hulp bij het kansspel, slagen voor een examen, het krijgen van een baan, en natuurlijk voor het (terug)winnen van een geliefde.

Professor Hassimiou was één van de eersten. Hij is duidelijk behept met een ernstige vorm van dyslexie: nog nooit heb ik in zó’n korte tekst zoveel fouten bij elkaar gezien. Het taal- en spellingsgedeelte in zijn hersenen moet gerekruteerd zijn door de voodoo-gaven, een andere verklaring kan er niet zijn. En hij moet heel goed zijn in zijn vak, want een taalvaardige helper, die hij met zijn magische krachten toch gemakkelijk moet kunnen vinden, heeft hij blijkbaar niet nodig.

Wie alle taalfouten vindt maakt kans op een boekenbon van 25 Euro! In woorden met meerdere fouten tellen de fouten. Inzendingen dienen onderbouwd te zijn. Sluitingsdatum voor inzenden is 26 januari 2008, de uitslag wordt gepubliceerd op dit blog. Uw inzending plaatst u door te reageren op dit bericht.

vrijdag 17 augustus 2007

Bonuskaart

een cabaretliedje

Hij kent mijn smaak qua kleuren
en wat ik dagelijks eet
en mijn luchtverfrissergeuren
hij vergeeft mij als ik zweet

hij ziet dat ik een vreetzak ben
en dat ik teveel zoop
hij weet wanneer ik platzak ben
doordat ik dan niks koop

(refrein:)
Hij is mijn grote broer en hij ziet alles, alles
het beste met mij voor en hij heeft alles, alles
alle dagelijkse dingen die nu eenmaal nodig zijn
hij is mijn Big Brother en zijn naam is Albert Heijn

Hij weet wat ik betaal aan hypotheek
en dus ook wat ik zo ongeveer verdien
hij weet: ik ga uit eten eens per week
ja dat alles kan hij heel gemakkelijk zien

dus hij zorgt dat ik precies koop wat hij heeft
en dat ook u en u en u hetzelfde doen
oh, hij weet zo goed wat onder mensen leeft
en dat alles doet hij enkel voor de poen

(herhaal refrein)

De oude Heijn die wist: het is te danken
aan mevrouwen met een boodschappentas
maar zo’n holding, die praat alleen met banken
aan de overzijde van de grote plas

En toen kwam een witteboordencrimineeltje
en die blies het winstverhaaltje nogal op
die firma, die zag hij als zijn speeltje
en wie er wat van zei, die rotte dan maar op.

Maar toen viel hij met zijn bende door het mandje
zijn leugens on the side raakten overal bekend
en toen kreeg hij van de rechter toch een standje
Van der Hoeven was een boefje van een vent

Maar we zijn een jaartje verder en de winkel is nog open
en ze hebben alles, alles wat ons hart begeert
en dus blijven we gewoon van alles kopen
en ook ik heb nog mijn lesje niet geleerd.

(herhaal refrein:)
Hij is mijn grote broer en hij ziet alles, alles
Het beste met mij voor en hij heeft alles, alles
Alle dagelijkse dingen die nu eenmaal nodig zijn
Hij is mijn Big Brother en zijn naam is Albert Heijn
Hij is mijn Big Brother
en zijn naam is Albert Heijn


Deze tekst is bedoeld als liedje voor een cabaret met goed gearticuleerde zang à la Don Quishocking. Het is waarschijnlijk niet scherp genoeg voor Youp van ’t Hek, maar misschien moet ik het hem eens vragen. De muziek zit in mijn hoofd, kan desgewenst ten gehore worden gebracht in een demo, maar zelf bedenken mag natuurlijk ook.

© Rolf Blijleven 2007

dinsdag 7 augustus 2007

Opvoedbewijs

Een waterkoude wintermiddag. Aan de Mariaplaats in Utrecht is een oude kloostergang die een stadstuin omgeeft. Het zou er prettig toeven kunnen zijn, maar het stinkt er naar pis en bij mooi weer wordt het dikwijls bezet door agressieve hangjeugd en daklozen. Nu regent het. Een jong stel met een kinderwagen met een baby erin duiken schielijk de kloostergang in. Om te schuilen voor de regen, denk ik eerst. Maar behaaglijk centraal verwarmd Hoog Catharijne is vlakbij, dus waarom hier? De baby wordt uit de kinderwagen gehaald terwijl de man een stuk aluminiumfolie en een aansteker tevoorschijn haalt. De baby krijgt een zuigfles en Pappa en Mamma chinezen hun dagelijkse portie heroïne. Ik loop maar door. Wat moet je anders? De politie bellen? Heeft geen enkele zin.

Ander voorbeeld. De clientèle van Brasserie O. te B. bestaat uit merendeel plaatselijke parelteven en wat zakenlunchers. Je kunt er goed eten, daar niet van, en voor een redelijke prijs ook want die kakwijven kunnen klagen als geen ander dat het te duur is. Het schaamt zich nergens voor. Staat er zo’n tuthola van midden dertig voor de deur met een geruite broekrok, lamswollen trui over bloesje met opstaande kraag, parelketting, gespschoentjes - een aarghetypisch cliché, dit wezen. Zij spreekt haar zoontje toe. Hij is nog maar klein, vermoedelijk heeft hij nog geen jaar geleden leren lopen. “Jan-Olaf, hoor je me? Nu gaan we naar binnen, en geen lawaai, hoor je me? Geen lawaai!” Jan-Olaf kijkt haar niet-begrijpend aan. Hij is nog te klein om te weten wat lawaai is. Laat staan dat hij begrijpt dat hij het zelf veroorzaakt.

Dit zijn twee uitersten van voorbeelden waarom een heleboel mensen nooit in de ouderlijke macht terecht hadden mogen komen. De baby’s zijn onschuldig. Wat voor ouders je treft, daar kun je nu eenmaal niets aan doen. De ouders hebben het gedaan (in beide betekenissen), dus daar, bij de wortels, moet je het probleem aanpakken. Junkiebaby kwam naar alle waarschijnlijkheid met een heroïneverslaving ter wereld. Als hij al overleeft, is het twijfelachtig dat hij ooit naar school zal gaan. Zijn ouders heten officieel “zorgmijdende dakloze drugsverslaafden”, maar die preventief steriliseren is onwettig.
Jan-Olaf zal het daarentegen het aan niets ontbreken, behalve dan aan een moeder die hem aankan en begrijpt. We kunnen met het volste vertrouwen tegemoet zien dat Jan-Olaf opgroeit tot, ik noem maar wat, een legale boef in private equity met een lease-BMW die andermans huisdieren doodrijdt en uitsluitend geld oprecht bemint. Dus net zo’n aarghetypisch cliché als zijn moeder, alleen wat schadelijker. De vloek van de mensheid is dat elke soort zichzelf in stand houdt.

De oplossing is heel simpel: een verplichte vergunning voor mensen die kinderen willen. Noem het een opvoedbewijs, of een kindervergunning. Het examen hoeft niet moeilijk te zijn. Er zijn vele goede ouders in alle lagen van de bevolking, daar hoor je mij niet over, die halen het op hun sloffen. Maar je pakt het probleem alleen maar bij de wortels aan door vast te stellen of aspirant-ouders gezond verstand hebben, en wel vóórdat de vrucht verwekt is. Waarom zou het niet kunnen? Dienstweigeraars werden vroeger ook op echtheid getoetst door rijksambtenaren en daar lagen veel vagere criteria ter beoordeling. Niemand die klaagt dat je een moeilijk tweeledig examen moeten afleggen voor het behalen van een rijvaardigheidsbewijs, maar letterlijk iedere mongool kan zomaar een kind maken. Waarom is dat? Als ze er eenmaal zijn moet je er natuurlijk goed voor zorgen en kun je veel van ze houden, maar de vlokkentest is algemeen geaccepteerd omdat niemand zit te wachten op een kind met een verstandelijke handicap.
Niemand die protesteert tegen de noodzaak van een wapenvergunning (wie daar geen boodschap aan heeft vindt er toch wel een en neemt het risico op de koop toe), maar de grootse crimineel mag zonder enige belemmering een bende bij elkaar fokken. Stel een kindervergunning in en het probleem is opgelost.

Ik begrijp dat een heel scala aan gelovigen van diverse gezindten, met paus en groot-ayatollah te paard voorop, dit idee zullen verwerpen en bestrijden. Er moeten namelijk zieltjes worden gewonnen en dat bereik je nu het eenmaal het beste door wildparen zoveel mogelijk aan te moedigen.

Het idee van het ouderexamen heb ik niet van mijzelf, maar van Scott Adams. Hij schreef het in 1997. Is het humoristisch bedoeld? Jawel, maar vergist u zich niet: Scott en ik hebben het tij mee.
André Rouvoet wil dat de junkiebaby en bijvoorbeeld de kinderen van tienermoeders worden afgestaan. Een middeleeuwse methode die incompetente ouders hun slachtoffer ontneemt zonder moeilijke procedures of elkaar tegenwerkende zorginstellingen, dus wel zo praktisch. En Rouvoet heeft nóg een hele goeie: hij wil dat er vanuit consultatiebureaus teams worden ingericht die losgeslagen tieners met terugwerkende kracht opvoeden. Dit idee werd toegejuicht door vrijwel de gehele Tweede Kamer.

Adams en ik stellen voor om het probleem bij de bron aanpakken. Rouvoet is slimmer, een echte pragmatische Calvinist. We weten namelijk allemaal dat je onbeschermd neuken niet kúnt verbieden. Wellicht is Rouvoet net als Zijne Idiotie te Rome misschien wel tegen condooms voor Afrika, dat zou ik moeten nagaan. Maar houd hem in de smiezen, want wat hij wil is hetzelfde, alleen slimmer. Ik hoor niet bij zijn club, maar ik geef toe dat ik een beetje jaloers ben want het plan is geniaal in zijn eenvoud. Je moet het natuurlijk geen opvoedbewijs noemen, want dan komt er opstand. Maar consultatiebureaus zijn safe as milk, sinds mensenheugenis vertrouwde instanties voor de gezondheid van u en uw spruit. Vandaaruit opvoedcontrole uitoefenend omzeil je bij voorbaat een hoop weerstand en gezeur. Dat Rouvoet het afstaan van kinderen in de plaats van abortus stelt moeten we zien als een rookgordijn. Hij behaagt zijn orthodoxe electoraat ermee, maar hij weet: dat is een minderheid. Hij weet donders goed dat abortus de facto een onvervreemdbaar recht is, dus in feite opent hij de deur naar een extra mogelijkheid, hij slijpt het mes aan de andere kant. Het netto resultaat is betere middelen om in te grijpen als opvoeding faalt, en het mooie is dat hij het invoert langs de achterdeur, langs wegen van geleidelijkheid. Ik ga niet op hem stemmen, maar ik denk dat André Rouvoet het nog ver zal schoppen.

En dat private equity geboefte, daar wordt ook al aan gewerkt.

Meer over de reacties op Rouvoets idee. Let op Verdonk, groen van jaloezie.

Scott Adams, the Dilbert Future, United Feature Syndicate, 1997, p. 204.

maandag 30 juli 2007

Verdachtenbescherming

Update: u heeft Danny Trubert gegoogeld en u komt voor het filmpje? Klik dan hier.

Zolang de rechter nog geen uitspraak heeft gedaan, noemt de krant verdachte criminelen altijd met hun voornaam en alleen de eerste letter van hun achternaam. Zo is de traditie en deze handelwijze is wel zo kies. Mocht immers de verdachte onschuldig zijn - het belangrijkste uitgangspunt sinds de Romeinen - dan kan de verdachte na rechterlijke uitspraak zo gewoon mogelijk verder met het leven. Dat een onschuldige moeilijkheden krijgt alleen door het terechtstaan zelf, wordt hiermee vermeden. Voor de werkelijk onschuldigen die per ongeluk verdacht zijn geraakt is het duidelijk beter, en ook schuldigen die hun straf hebben uitgediend, hun boete aan de samenleving hebben betaald, kunnen op deze manier gemakkelijker met een schone lei opnieuw beginnen. Het is de humane manier die uitgaat van het goede in de mens.

Deze traditie vertoont echter deuken en scheuren en staat onder druk. Al in aangrenzend buitenland doet men er niet aan. De redenatie is: hoe strenger de sociale controle, hoe meer mensen geneigd zijn om behoedzaam en risicomijdend door het leven te gaan. Anonimiteit is een schuilplaats. Neem de anonimiteit weg en mensen gaan zorgen dat ze die schuilplaats niet nodig hebben. Dus als je niet in de archieven van de AIVD wilt komen, blijf dan niet staan kijken bij een charge van de ME. Word geen lid van een organisatie zoals Bont voor Dieren, die (volgens mij met de allerbeste bedoelingen) het recht in eigen hand neemt, want alle mensen en organisaties die het recht in eigen hand nemen zijn een bedreiging voor de rechtsorde, en staan dus in de belangstelling van de AIVD. Zo ook: mocht je ooit, door een ongelukkige samenloop van omstandigheden, onschuldig terecht komen te staan wegens een serie lustmoorden, dan sta je toch een stuk minder sterk als er gigabytes aan kinderporno naar je IP-adres zijn gedownload. Dus doe dat dan ook gewoon niet. Het is de insteek van de wet als opvoeder. De vraag is of de voordelen opwegen tegen de nadelen, maar de preventieve werking is onmiskenbaar.

Niet dat het in alle gevallen zal helpen. Marc Dutroux had duidelijk geen boodschap aan wat men van hem vond, maar dat was dan ook een echte psychopaat, een gevaarlijke gek in de meest letterlijke zin van het woord. Toen ik zijn naam even googelde ter controle van de spelling, las ik dat een derde van de families Dutroux hun naam hadden veranderd al voordat het proces begon. De oppassende burger wil blijkbaar iedere schijn vermijden. Mink Kok daarentegen wilde na zijn vrijspraak expliciet met naam en toenaam in de krant, maar iedereen die de feiten leest zal concluderen dat Mink een carrière aan de goede kant van de wet niet lijkt te ambiëren. Dat hij bekendheid niet schuwt kunnen we dan alleen maar opvatten als een aanmatigend soort ijdelheid, als zwelgen in het geven van het foute voorbeeld. Willem Holleeder zal er dan ook wel schijt aan hebben dat iedereen hem kent en herkent? Maar wat zijn Volkert van der G en Samir A van plan als ze vrij komen? Maakt Lucia de B tegen die tijd überhaupt nog kans op een normaal leven?

De Scheveninger Danny Trubert en zijn vader zijn te zien in een filmpje, genomen met een mobiele telefoon, vlak nadat hij Pascal Triep had doodgestoken. Het filmpje werd anoniem gepost op Geenstijl.nl, Danny werd door bekenden herkend en met naam en toenaam genoemd. Dat hij Triep doodstak staat vast. De omstandigheden die aan de steekpartij voorafgingen, dus ook eventuele verzachtende omstandigheden, zo die er al zijn, staan nog niet vast. Plaatsen we dit voorval 20 jaar terug in tijd, en denken we dus internet en mobiele telefoons die video’s kunnen schieten even weg, dan was het zo gegaan: de politie had getuigen gevonden. Die hadden er een gekleurd verhaal en een mening over gehad. Die hadden zij niet onder stoelen of banken gestoken, de hele buurt had er van geweten, en de familie Trubert kon daar dus maar beter weg. Denk nu internet en video weer terug, en we zien precies datzelfde gebeuren, alleen de buurt is vele malen groter. De Raad voor de Journalistiek oordeelde dat Geenstijl te ver was gegaan, maar AD.NL, die het verhaal had overgenomen, niet. De advocaat van Danny heeft beiden aangeklaagd, dus we zullen zien.

Ik noem Danny Trubert en niet T, want the cat is out of the bag en het heeft volgens mij geen zin meer om te proberen die erin terug te stoppen. De achternaam van Volkert weet ik al, die van Samir kan ik uitvinden. Ik doe het niet, want ik heb verder niets aan die informatie.

Ik vind Geenstijl een erg foute site. De denkbeelden die je er vindt zijn zeker niet de mijne. Maar kijk en luister naar de toespraak van de broer van Henk Schuurman en oordeel zelf. De heer Schuurman slaat de spijker op zijn kop als hij zegt dat we de families van de 15- tot 18-jarigen die zijn broer doodstaken, óók verantwoordelijk moeten stellen. Want hoe komen die jongens op het idee om dit te doen? Het is onopgevoed gedrag van de allerergste soort, vermoedelijk denken ze dat het leven een videospelletje is. Hoe hebben ze zo ver van de weg af kunnen raken? De familie ís mede verantwoordelijk voor het gedrag van die jongens. Alleen, de wet voorziet daar niet in.

In het verlengde daarvan ligt de eerwraak van de man die eerst zijn vrouw en toen zichzelf vermoordde op het station van Alkmaar. Hij wilde haar niet vermoorden, maar werd ertoe aangezet. Familie-eer voor alles. Je mag aannemen dat een aantal familieleden in meer of mindere mate medeplichtig zijn aan deze dubbele moord, maar van een veroordeling zal het nooit komen omdat het bewijs vrijwel niet te achterhalen is. De wet zegt dat je niemand tot moord mag aanzetten, maar als je dat collectief en sluipend doet, kan de uitvoerende macht je niks maken.

Het is dan gemakkelijk om te zeggen dat overheid als wetgevende en uitvoerende macht tekort schiet, maar wet en overheid hobbelen onvermijdelijk achter de feiten aan. De maatschappij verandert en de wet verandert mee, maar kan geen voorschot nemen op die veranderingen. Sommige mensen willen dat, maar dat kan niet want je kunt de toekomst nu eenmaal niet voorspellen.

Heeft de gemeenschap de verantwoordelijkheid dit gedrag niet te tolereren? Jawel, maar hoe geef je invulling aan die verantwoordelijkheid? Is meer sociale controle het antwoord? De familie van de Alkmaarder moord, hun eer is gered. Stel dat hun naam bekend wordt, is de familienaam dan niet erger te schande gemaakt?

Een probleem is dat niet iedereen goed omgaat met die kennis. Er zijn altijd idioten die het recht in eigen hand willen nemen, geweld lokt altijd meer geweld uit, en de griezeligste soort copycats is in opkomst. Familieleden die er part noch deel aan hadden zouden worden gedupeerd. De goeden lijden dan onder de kwaden (what else is new?) en dat pleit dan weer voor zoveel mogelijk discretie.

Ik ben er nog niet over uit. Reacties zijn zeer welkom.

De toespraak van de broer van Henk Schuurman. Demagogen slaan vaker spijkers op de kop en splinterpartijen zonder enige regeerervaring kunnen van alles beloven. Denk daar wel om.