woensdag 28 januari 2009

Echoklik: Atheïstenbusreclame nu ook in Nederland

Er is waarschijnlijk geen god. Durf zelf te denken. En geniet van dit leven!

In Londen reden al enige tijd bussen rond met een dergelijke tekst en dit initiatief wordt nu overgenomen door drie humanistische organisaties in Nederland.

Loket Diversen steunt dit initiatief. Daarom posten we dit bericht. Laten we dat vooral duidelijk stellen.

Maar vanwaar dat voorbehoud? Waarschijnlijk is er geen god. Maar helemaal zeker weten doen we het niet en mocht aan de hemelpoort blijken dat we het mis hadden, dan hebben we toch niet helemaal verkeerd gegokt en hoeven we hopelijk niet naar de hel, zoiets? Het is een gedachtegang die valt in de categorie beter geen fiets dan helemaal geen fiets.

De tekst op de Londense bussen luidt there's probably no god. Now stop worrying and enjoy your life. De humanisten vonden "maak je geen zorgen" blijkbaar te frivool en maakten er "durf zelf te denken" van. Goed advies en goed bedoeld, daar twijfel ik niet aan. Maar waarom toch altijd weer dat belerende toontje, dat vermanende vingertje? Ik hoor een donderpreekdominee, alleen deze is atheïst. En trouwens, wie zegt dat mensen die in God geloven niet zelf durven denken?

Dan de zinsnede "stop worrying" van de Britse tekst. Er zijn mensen die in God geloven, juist omdat Hij ze van hun zorgen bevrijdt. Althans, dat zeggen ze. Zo had ik een tante die al haar zorgen "bij de Here kon brengen", waarbij mijn oom dan placht op te merken dat ze die dan ook eens bij Hem moest laten liggen.

Goede slogans zijn razend moeilijk en een slagzin voor een genuanceerde mening is een contradictio in terminis.

Staat hij er nog, op de gevel van het Leger des Heils aan de Prinsengracht in Den Haag, die grote neonreclame met de tekst "..en Tóch heeft u God nodig"? Telkens als ik daar langs reed op de fiets of in de tram moest ik onwillekeurig die zin in mijn hoofd herhalen, met de klemtoon op de juiste plaats: en Tóch ... Terwijl ik daar toch echt niets van geloof.

De tekst op de bussen mag dus wat minder wollig en wat lichter. Loket Diversen, ook voor al uw antireligieuze leuzen:

God bestaat niet. Geniet van het leven. Heb respect, dat helpt.

Hier geloven wij in.

Amen.

Op de valreep kunnen we melden dat de SGP zoals te verwachten fel tegen de busreclame is. Zij vraagt retorisch of van buschauffeurs wel mag worden verlangd dat zij een vervoermiddel besturen met een atheïstische reclame erop. Dat de bond tegen het vloeken adverteert in treinstations moeten reizigers en NS-werknemers zich blijkbaar maar gewoon laten aanleunen, van de SGP. Maar goed, SGP-aanhang krijgt elke zondag vanaf de kansel over zich uitgestort dat zij allemaal verdoemelingen zijn die zullen branden in de hel. En daar geloven zij in. Uit vrije wil. De stakkerds.

Bronvermelding: de illustratie bij dit artikel komt van Retecool, used by permission met dank aan Bas Taart. Hij (de illustratie, niet Bas) is ontleend aan the Church of the Flying Spaghetti Monster, klik op het plaatje om u aan te melden als lidmaat.
De uitspraak Beter Geen Fiets Dan Helemaal Geen Fiets is van Wim T. Schippers, afkomstig van de langspeelplaat Van Oekel At Paradiso Enz
trackback: http://beheerpagina.web-log.nl/t/trackback/281659/5018000 http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=1394701494321724472&postID=8421763385012730787#

dinsdag 27 januari 2009

Echoklik: panorama met Obama

David Bergman heeft 220 foto's aan elkaar geplakt tot een panorama van de inauguratie van Obama. Je kunt On-Tie-Ge-Lijk ver inzoomen en het blijft herkenbaar.

Vrijwel iedereen draagt een hoofddeksel, valt op.

Bergman's gereedschap is een Gigapan imager.

Dat u dit nog mag meemaken vanachter uw computer, dat is toch ongeëvenaard?

via Retecool

zondag 25 januari 2009

Bekentenissen van een Doe-Het-Zelver

De kraan zat los en hij was een tikje dol. Zo’n ding met een draaihefboompje. De hoek omhoog is voor veel of weinig, de hoek opzij voor warm of koud en dat was dus dol. Dat is onhandig want je brandt je poten of je krijgt lauw water te drinken. Daar moest iets aan gedaan worden. Ik had met de kerst het ding al eens van onderen aangedraaid, maar na een paar dagen zat het weer los. Dus dat moest beter.

Ik dacht dit definitief op te kunnen lossen met een fiberring van € 0,89 de 2 van de kleinschalige klusmarkt O te B. Die tussen klemplaat en het aanrechtblad en dan aandraaien, dat moest het wel doen, maar daarvoor moest dus wel de kraan eraf, dus de hoofdkraan dicht, dus geen drinkwater meer en ook geen plee meer doorspoelen, even.

Genoemde fiberring was echter nét iets te krap. Had al gezien dat ze bij O geen rubber ringen hadden (anders had ik die meteen gekocht) dus nu naar de P te Z, en daar 10 rubberen ringen gekocht voor € 5.49. Had er maar 1 nodig, maar Ach. Heeft u nog een bouwmarkt in de buurt die enkelstuks verkoopt? Koester die, loop er de deur plat, en koop er ook eens een stel tuinmeubelen of iets anders duurs want anders verdwijnt hij, let op mijn woorden.

Affijn, ring d’r om, kraan netjes in juiste hoek gezet en gemonteerd, slangetjes weer aangesloten. Hoofdkraan weer aan. Het spoot er aan alle kanten uit, behalve uit de kraan.

Kut.

Hoofdkraan als de sodemieter weer dicht. Vloer aangedweild. Verbindingen nagelopen en/of overnieuw gedaan, versterking (mijn Lief) gehaald en geïnstrueerd “hoofdkraan een klein stukje open”. De slangetjes bleken lek. Dit was gemonteerd op zijn Pappa L’s.

Pappa L is de pappa van een vorige bewoner. Hij heeft allerlei klussen verricht in ons huis. “Op zijn Pappa L’s” is een gevleugelde uitdrukking bij ons thuis voor iets wat nog nét werkend is afgeleverd, maar niet te onderhouden is of gewoon stom en fout uitgevoerd. Pappa L heeft een keur van verborgen gebreken in ons huis aangebracht. Ik vind dat overigens helemaal niet erg, wij kennen namelijk ook mensen met nieuwbouwhuizen waar de boel is verkloot door professionals en dat is minstens zo erg. Dus ik troost mij bij iedere kutklus die Pappa L mij oplevert met de gedachte dat ik het dan tenminste overnieuw kan doen en dan goed.

Slangetjes lek dus. Ik weer naar de O voor nieuwe slangetjes. Die hadden ze niet los, dus dan maar een nieuwe kraan, daar zaten ook nieuwe slangetjes bij. € 27,50 is niet duur voor een kraan. Op de verpakking staat dat je de slangetjes niet in een S-bocht mag monteren - had Pappa L wel gedaan - en dat is omdat die dingen op slag lek zijn als ze daar na een jaar of tien ineens uit worden gehaald. Maar dat is Pappa L zijn probleem niet.

Bij thuiskomst had ik helaas alleen wel een sexual problem. Dat is technisch voor dat Het Niet Kan. Vrouwtje-mannetje kan, in de techniek. Vrouwtje-vrouwtje of mannetje-mannetje niet, daar moet een verloopstuk (“verloopje”) tussen. Zoek hier geen parallellen met intermenselijke verhoudingen.

Toen heb ik de aansluitslangen losgemaakt om te kijken of ik de kraanslangen daar rechtstreeks op kon doen. De koude leiding liet zich gemakkelijk losschroeven, de warme leiding was gelegd door Pappa L. Ik draaide zonder enige moeite niet de wartel los, maar het pijpje waar hij op zat uit het T-stuk in de leiding aan de wand.

Kut.

Want dat is een soldeerverbinding en ik had geen spullen voor zoiets, maar vooral is het een onmogelijke plaats, achter de sifon van de afvoer waarin ook de afvoer van de vaatwasser en de wasmachine uitmonden.

Maar we moeten morgen weer douchen en straks gewoon weer warm en koud water hebben in de keuken. Dus met de decoupeerzaag een stuk uit de achterwand van het gootsteenkastje gezaagd, zodat ik die niet in de fik zou steken bij het solderen van het pijpje.

En vervolgens weer naar de O. Daar kocht ik een draagbaar soldeerpistool op aanstekerbenzine, vloeivloeistof (geen typefout) en loodloze soldeer want dat moet tegenwoordig, in drinkwaterleidingen. € 21,95 bij elkaar. Met dat soldeerpistool ging prima, zei de zaterdaghulp van de O. Tot wel 1300 graden kon-ie verhitten. Ik had daar het volste vertrouwen in. Verloopjes voor mijn sexual problem hadden ze niet bij de O, maar het is een prima zaak en hij moet blijven.

Daarvandaan reed ik naar huis om mijn Lief in te lichten dat ik meteen weer doorging naar de P, voor verloopjes. Die hadden ze, prachtige verloopslangetjes, precies wat ik zocht. Samen € 11,00.

Bij thuiskomst wilde ik vol goede moed aan de slag, maar het aanstekergas was op. En bij de super om de hoek hadden ze het niet en ook niet bij de tabakkiosk en ook niet bij de twee drogisten die ons dorp rijk is. Bovendien bleek ik ook nog een nieuwe knelschroef nodig te hebben, want de koudwaterslang bleek te zijn bevestigd met een halfvergaan rubber ringetje. Vandaar dat het ook wel eens lekte in het gootsteenkastje, Pappa L! Dus ik weer naar de O, maar die had niet de knelschroef die ik hebben moest en ook niet de aanstekerbenzine. Dat hadden ze gelukkig wel bij de sigarenboer niet ver daarvandaan. Ik rook niet meer, maar ik was reuzeblij dat er nog sigarenboeren zijn en dat horecaverbod mag van mij voor geselecteerde kroegen best worden opgeheven.

Voor de verloopring moest ik weer naar de P. Die had precies wat ik hebben wou, alleen 5 en niet 1 knelring en niet 1 maar 2 knelschroeven, tesamen voor € 6,88. Dat is het nadeel van de P, nog afgezien van het feit dat er een ongelofelijke gluiperd de bedrijfsleiding voert daar. Maar dat is een ander verhaal.

Nu kon ik dan toch eindelijk gaan herstellen. Er kwam een venijnig vlammetje uit het draagbare soldeerpistool. Maar een vlammetje, ook als je hem maximaal zette. Ik heb een drie kwartier geprobeerd de verbinding zodanig te verhitten dat het soldeer vanzelf vloeide. Drie kwartier een aansteker ingedrukt houden is geen sinecure, zeker niet als je op je hurken een meter naar voren moet reiken en de temperatuur van het werkstuk de 1300 graden nadert. Maar het werd stomweg niet heet genoeg. Ik vervloekte mezelf dat ik niet direct meer geld had uitgegeven, maar ja, ik heb anders nooit koperen pijpen te solderen.

Een laatste maal naar de O - mijn Lief reed zodat ik kon uitrusten - alwaar ik voor € 25,95 een gasbrander met een tankje kocht. Die zette ik op een stapeltje bakstenen in het keukenkastje, precies gericht op het werkstuk zodat ik het ding niet oeverloos hoefde vasthouden. Binnen 2 minuten vloeide de soldeer prachtig. Een half uur later kon de hoofdkraan open. Het lekte niet. Het lekt nog steeds niet en het zit beter dan ooit.

Resumerend: wat ik dacht voor € 0,89 in een half uurtje te kunnen klaren kostte uiteindelijk € 99,14 en zes uur. Weet u nog, de tramtunnel in Den Haag? Dat ging ook zo. Kijk naar de Noord-Zuidlijn in onze mooie hoofdstad en u ziet niets anders. Doe-het-zelvers. Allemaal.

vrijdag 23 januari 2009

Zeurpiet Isaäc da Costa

Willem Frederik Hermans zei ooit: “Ik groeide op in een buurt waar de straten vernoemd waren naar terecht vergeten negentiende-eeuwse schrijvers.”

In de jaren dertig van de vorige eeuw woonde Hermans in de Amsterdamse buurt Oud-West, in de Eerste Helmersstraat. En inderdaad, vandaag de dag zijn er nog weinigen die de moeite nemen de sentimentele domineespoëzie van Jan Frederik Helmers, Jan Pieter Heye of Jan Jakob Lodewijk ten Kate tot zich te nemen.

Toch valt er in die negentiende-eeuwse boekenberg wel iets leuks te ontdekken. Neem Isaäc da Costa, de Amsterdamse dichter en historicus die het gelukt is om een Amsterdamse straat, plein én kade naar zich te laten vernoemen. Da Costa was een ouwe zeurpiet, en dat levert soms leuke lectuur op, vooral in zijn beroemde pamflet Bezwaren tegen de geest der Eeuw uit 1823.

Vroegâh was alles betâh
Grappig om maar weer eens te constateren dat gejammer dat vroeger alles beter was van alle tijden is. Da Costa stelt dat het land naar de ratsmodee gaat omdat de rede, onder invloed van Verlichtingsfilosofen, de plaats van God heeft ingenomen. In het boekje, dat in zijn geheel op de fantastische website van de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren te lezen valt, bespreekt Da Costa, een tot het orthodox protestantisme bekeerde jood, de toestand van maatschappelijke fenomenen als godsdienst, zeden, kunst, wetenschap en onderwijs. “Wat is er toch geworden van het onderwijs aan onze jeugd?” verzucht hij.

En een stukje verder in de tekst moet hij tot zijn leedwezen constateren dat de moderne onderwijsmethoden destructieve en catastrofale gevolgen zullen hebben voor de Nederlandse maatschappij. Lees in de krant van vandaag de ingezonden brieven over de toestand van ons onderwijssysteem (meestal geschreven door verbitterde gepensioneerde leraren) en je moet concluderen dat Da Costa eigenlijk heel erg eenentwintigste eeuw is. Of dat ingezonden brievenschrijvers heel erg negentiende eeuw zijn, natuurlijk.

Isaäc da Costa mag dan een beroemde dichter geweest zijn uit een bemiddeld bankiersgeslacht, maar ik vind hem gewoon een vertegenwoordiger van dat onuitroeibare menstype, de Amsterdamse kankeraar. Zonder gesellig kankeren zou onze hoofdstad niet hetzelfde zijn. Da Costa heeft die straat, dat plein en die kade dan ook dik verdiend.

zaterdag 17 januari 2009

Echoklik: Hoe Buitenlanders Nederland Zien

Je kunt Yap The Hoep Skeffer als Secretatis-Generaal van de NAVO hebben aangeleverd, je kunt George Bush hebben gesproken over Efgennisten maar het maakt allemaal niets uit: de Internationale gemeenschap blijft Nederland zien als "the land of Hans Brinker", getuige dit stukje in de International Herald Tribune.
En: de gebroken pols van onze defensieminister heeft de internationale pers gehaald. Bonuspunten voor Eimert!
Ook opmerkelijk is dat de heer Gus Gustafsson wordt geciteerd. Dat lijkt me een Scandinaviër, maar nou ja, weten die Yanken veel..
De foto is van Flickr gebruiker Ferdi, gebruikt onder een Creative Commons License.

Via Neatorama

zaterdag 10 januari 2009

God & zuurstof

De Deccan Chronicle, een regionale Indiase krant, publiceerde vandaag in de rubriek God & I een bijdrage van S.P. Balasubrahmanyam - SPB voor intimi en fans - die mij de schellen van de ogen heeft doen vallen.

S.P. Balasubrahmanyam, volgens de krant een 'renowned singer, actor, music director, producer and dubbing artist', laat het volgende noteren:

Oxygen is vital for the very existence of human beings. But can we see oxygen with naked eyes? The answer is "no". But it is there and nobody can deny its existence. God is also like that. He is the supreme power, who is omnipresent, omnipotent and omniscient. The very questioning of God's existence is wrong. The Almighty is present all the time and He is watching us.

Altijd een atheïst geweest, ikke (behoudens een korte periode van door ouderlijk gezag opgedrongen kindergeloof), maar ik ben om. De bewijslast is eenvoudigweg te groot. S.P. Balasubrahmanyam: hartelijk bedankt!

zaterdag 3 januari 2009

De dooi weende aan de ramen

Wie leest er nog Couperus? In ieder geval de luitjes van het Louis Couperus Genootschap. En ik dus, sinds ik voor de som van 15 euro zijn tien grootste werken aanschafte (paperback, in cassette).

Ik moet zeggen: die Louis, die kon er wat van. In Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan... (1906) toont de Haagse dandy zijn grote stilistische talent, vooral in zijn psychologische schetsen van de personages in dit familiedrama. En in de beschrijvingen van hun uiterlijk.

Tante Floor
Neem deze beschrijving van de uit Indië overgekomen Tante Floor:

Als van een tepékong [??, red.] hing de gezakte boezem in twee golven op de formidabele golf van de buik, en die rondgetrokken ommelijnen gaven haar een afgodische statigheid, zoals zij nu recht zat, met haar strak boos mandarijnengezicht; aan de lange lellen der oren twee kolossale briljanten, die haar hel bruskjes omschitterden en niet schenen te behoren bij haar toilet - de ruime flanellen zak maar meer bij haar eigen wezen, zoals een juweel, dat men in een idool heeft geïncrusteerd.

'Rondgetrokken ommelijnen', prachtig toch?

Beste literaire zin ooit
Toegegeven: een eeuw later kan zijn stijl wat zeurderig overkomen, en zijn overmatig gebruik van wat later bekend zou worden als Henk van der Meydenpuntjes... is ronduit storend (zelfs in de titel, godbetert), maar Couperus is een ware taalkunstenaar, die zijn Nederlands doorspekt met Indische en Franse uitdrukkingen en neologismen.

Ik wil graag de volgende zin uit Van oude mensen nomineren voor de beste literaire zin aller tijden uit het Nederlandse taalgebied: Buiten weende de dooi aan de ramen.

DBNL
Wie 15 euro te duur vindt voor 10 paperbacks kan Van oude mensen gratis lezen op de onvolprezen website van de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren.