donderdag 31 december 2009

Ontvrienden

2009 zou het jaar van defriending worden, van het uitdunnen van overtollige "vrienden" op LinkedIn, Facebook, Hyves, MySpace, Twitter enzovoorts. Het is niet gebeurd. Toch is het een signaal: het allemaal zo eenzijdig positief dat het verdacht wordt, op die sociale netwerksites.

Hoog tijd dus, voor nuancering: je wilt weten of X betrouwbaar is, en of Y, die altijd zo hyperpositief overkomt, eigenlijk wel van wanten weet en niet alleen maar een gebakkenluchtfietser is. Nu is het geheel geaccepteerd om een leverancier te beoordelen, of een film of een boek, dus waarom niet met personen?

Een groot manco van LinkedIn e.d. vind ik dat de mogelijkheid van jurering ontbreekt. Voor ongunstige feiten is geen plaats. Maar collega's zijn als familie: je hebt ze niet voor het uitkiezen. En al kun je met vrijwel je gehele familie goed opschieten, iedereen weet wel ergens een mafiose achterneef of een tante met het karakter van een ongestelde vogelspin. Blijf daar uit de buurt, zou je willen roepen. Maar dat kan niet. Je kunt mensen niet aan de schandpaal nagelen, ook niet als ze dat verdienen. Gij zult de eer aan uzelve houden.

Kwaadspreken over iemand en tegelijk de eer aan jezelf houden is een grote kunst. Wie die denkt te beheersen moet stevig in de schoenen staan, want modder, eenmaal gesmeten, is een boemerang: het komt altijd terug.

W.F. Hermans is de meest kundige moddersmijter die ons land heeft voortgebracht, Gerrit Komrij een eervolle tweede. Maar Hugo Brandt-Corstius, die lange tijd in dat rijtje thuis leek te horen en daar zelfs geldprijzen mee won, is uiteindelijk toch akelig door de mand gevallen. Het duurde 30 jaar voordat de reuring rond de affaire Buikhuisen was weggeëbt. Nu we er eindelijk rustig naar kunnen kijken, lijkt B-C bezeten van ijlkoorts te hebben gehandeld. Hij verzon leugens die hij vervolgens Buikhuisen in de schoenen schoof en liet er een serie scheldkanonnades op volgen. Dat zweepte een meute op die Buikhuisen het werken uiteindelijk zo onmogelijk maakte dat hij het land verliet. B-C heeft altijd voet bij stuk gehouden [1, 2].

Inmiddels is Buikhuisen gerehabiliteerd en zo heeft Brandt-Corstius bewezen het lezen niet waard te zijn. Het zal hem aan zijn reet roesten, maar dommer kan een schrijver volgens mij niet zijn.

Moddersmijters opereren vaak anoniem of onder schuilnaam, zie de ontelbare naam- en stijlloze reaguurders op internet - of de 60(!) pseudoniemen van B-C, trouwens. De reden voor dit onderduikgedrag is dat je minder risico loopt om geraakt te worden door je eigen boemerangende modder. Je ontwijkt de verantwoordelijkheid voor je doen en laten. Het is laf.

Ontvrienden kan niet anoniem. Vandaar, misschien, dat het nooit een rage is geworden. Maar ik denk dat het dieper zit. Homo Sapiens is een jager/verzamelaar die wil houden wat hij heeft. Dus ook contacten. Wie contacten radicaal afkapt is abnormaal.

Mijn neef N wil al 40 jaar helemaal niemand van de familie meer zien of spreken. Dat gaf 40 jaar lang veel woede, frustratie en onbegrip. Hij verscheen niet op de begrafenis van zijn zus. Toen een andere zus daarna bij hem langsging, kwam zij niet verder dan onderaan de trap achter de voordeur. Hij bleef boven staan. Vanuit het donker hoorde zij hem zeggen dat zijn vrouw het niet verdragen kon als hij contact had met zijn familie. Maar toch hield hij van haar, liet hij doorschemeren. En of mijn nicht nu maar weer weg wilde gaan. Hij wilde geen gedonder.

Niet bij machte om zijn vrouw tot rede te brengen houdt hij zijn familie voor melaats. Hij is overigens arts, niet asociaal of dom of zo.

Ontvrienden noch defamiliëren zal ooit een trend worden. Zo zit de mens niet in elkaar.

Loket Diversen wenst u Gelukkig Nieuwjaar.

zaterdag 12 december 2009

Landbouwsubsidie stimuleert Q-koorts

De Nederlandse intensieve veehouderij is een steeds terugkerende ziekteverwekker, die bovendien nog eens wordt aangewakkerd met overheidssubsidies.

Varkenspest in 1999, mond- en klauwzeer in 2001, hormooncrisis in 2002, en nu dan Q-koorts. De werkelijke oorzaak van het probleem is dat de Nederlandse veeboer zoveel dieren zo dicht op elkaar zet. Er hoeft dan maar één dier iets onder de leden te krijgen en zo'n ziekte verspreidt zich razendsnel door de stal.

De overheid stimuleert dat. U boert? U haalt gemakkelijker subsidie binnen naarmate "uw innovatieproject (..) meer economisch of technisch perspectief heeft op toepassing op praktijkschaal, en een groter uitstralingseffect kan hebben voor toepassing door andere ondernemingen." Aldus Overheidsloket. (1)

Sinds de varkenscrisis in 2000 is het aantal varkenshouderijen gehalveerd bij slechts 10% minder varkens in totaal. In diezelfde periode is het aantal melkgeiten meer dan verdubbeld. Met andere woorden: de ene helft van de varkensboeren is twee keer zoveel dieren gaan houden en de andere helft is geitenboer geworden (2). Dat noem je innoveren want dan betaalt de overheid er graag aan mee.

Nederland is te vol en daarmee bedoel ik niet dat er geen buitenlanders meer bij kunnen. Nederland is te klein in verhouding tot de bergen vlees die we eten en exporteren. Alles en iedereen moet daarvoor wijken. Er is te weinig oppervlak voor stallen, dus dan wordt het hoogbouw. Varkensflats. Het RIVM adviseert dat megastallen slecht zijn voor de volksgezondheid, maar ze komen er toch (3, 4).

Het volk wil kaas en vlees. Dat dat vlees is opgepompt met hormonen en dat dieren onziek worden gehouden met antibiotica (wat dan weer resistente ziektekiemen kweekt), ach, daar proef je toch niks van? En die paar duizend mensen die doodziek zijn geworden van de Q-koorts, die zijn voor de kerst weer beter en in het voorjaar in de rest van het land alweer grotendeels vergeten.

De werkelijke oplossing is dat de dieren meer ruimte moeten krijgen. Maar, zeggen de boeren, dat is onrendabel. Dan kunnen we niet meer concurreren met het buitenland, en die krijgen nog veel meer subsidie.

Binnenkort worden er zo'n 20.000 geiten geruimd. Is dat dan wel rendabel? Ik denk het niet, maar de boeren klagen niet, want de dooie beesten worden vergoed. Met belastinggeld. We zagen in Zembla de grootste geitenboer van Nederland. Hoe kon hij dat bedrijf in een paar jaar tijd uit de grond stampen? Dat moet een combinatie zijn van geleend geld, subsidie en misschien de opbrengst van de vergoeding voor geruimde varkens een paar jaar terug. Is dat financieel gezond? Ik weet het niet.

De agrarische sector moet maar eens grondig worden doorgelicht. Door wie? Op de regering hoeven we niet te rekenen, die is bang voor boerenprotest. Optochten trekkers op de snelwegen, weet u nog? Als dat nu zou gebeuren is heel Nederland binnen een uur één groot verkeersinfarct van woedende burgers in hun heilige koeien. Je ruikt al haast hoe J-P het ervan in zijn broek doet.

De Partij voor de Dieren dan? Marianne Thieme verwijt de regering "dood door schuld" nu er mensen aan Q-koorts zijn overleden. Goedbedoeld, maar ze staat te blaffen bij de verkeerde boom. Drama opzwepen lost het probleem niet op.

Paul McCartney roept op tot een vleesloze maandag. Het is een begin.

Een van de weinige organisaties die het begrepen heeft is Wakker Dier. Zij wint veldslagen, maar het einde van de strijd is nog lang niet in zicht.

De kern van het probleem is dat economisch boerenbelang telkens weer zwaarder blijkt te wegen dan volksgezondheid en veel zwaarder dan dierenwelzijn. De enige manier om daar een vinger achter te krijgen, is door de geldstromen in die sector in kaart te brengen.

Onderzoeksjournalisten, aan de slag!

maandag 7 december 2009

Echoklik: robot zeehondje

Als je het niet gedomesticeerd kunt krijgen, dan maak je er een robot van. Uit Japan: een zeehondenpuppy genaamd Paro. Die eerste is echt, daarna ziet u Paro's. U dacht dat deze nep geen nut heeft? Skip de saaie vergadering naar 2:10 en zie hoe Paro mensenlevens beter maakt. Kawaii!