maandag 16 april 2012

Antiek & Curiosa

Antiek & Curiosa "De Optimist"

"Wat je ermee doet mag je helemaal zelf weten. Die stukken muur doen het bijvoorbeeld hartstikke leuk als tuinornament, maar vrienden van ons hebben ze op de eetkamertafel. Met kaarsen erop, als ze eters krijgen. Een conversation piece, nou echt fan-tas-tisch! "

Styling: Medea Kolenbrander & Anthony Modderkolk

woensdag 11 april 2012

Vandalisme in de bieb

niemand soldaat, vrijheid en nog eens vrijheid ███████████. Er zat een kuiltje in twee onderliggende bladzijdes, zo furieus was de zwarte balpen gehanteerd. En dik papier hoor, niet van die bijbelvloeitjes.

Dat is het risico met bibliotheekboeken, dat ze gevandaliseerd zijn. In de Openbare te Den Haag doolde ooit een labiele geest die romans van commentaar voorzag. Dan stond er bijvoorbeeld NIETS VAN WAAR!!! dubbel onderstreept in de kantlijn bij een waarheid als een koe, of een sardonisch Ha ha! in blauwe balpen bij iets dat helemaal niet lachwekkend was.

De verminkingen zijn er in gradaties. Over bescheiden potloodstreepjes in de kantlijn val ik niet. Hele alinea's bibberig met potlood onderstreept ontlokken een zucht, maar meer niet. Maar zo'n zwarte balk doorsteekt een grens.

Ik bladerde verder. De woordenverkrachter had op meerdere plaatsen toegeslagen. Kom binnen, ████████ zag ik; ███ ja, verderop en tenslotte Sideria! Een priester ███████████!. Het uitroepteken was nog net te onderscheiden.

Ik werd er verdrietig van. Welke verknipte zielepoot doet zoiets, juist in zo'n prachtig geschreven boek? Mijn leesplezier was vergald. Ik markeerde de geschonden bladzijden met Post-its en bracht het half gelezen terug. Ik wees de man die het innam op de schade. Hij bedankte me omstandig. (Dankzij Youp begint tegenwoordig iedereen aan gene zijde van een balie bij voorbaat al te kruipen - dat hoeft nou ook weer niet, mensen!) Vervolgens reserveerde ik dezelfde titel opnieuw. Ik wilde het toch lezen.

Anderhalve week later stond mijn reservering klaar. Mijn hoop op een nieuw of zelfs maar ongeschonden exemplaar vervloog echter subiet toen ik het uit de kast pakte. Het was hetzelfde ding dat ik had ingeleverd. Er was iets geprobeerd met radeergum maar de schade was nog even ernstig.

Niet lang daarna kwam ik bij iemand die het complete werk van deze schrijver in de kast had staan. Die eerste zin had ik snel gevonden en toen begreep ik het. En o wonder, twee dagen later vond ik een keurig exemplaar, tweedehands, voor twee euro. Er hoort te staan, respectievelijk:

vrijheid en nog eens vrijheid godverdomme; Kom binnen, goddorie; God ja en Sideria! Een priester godverdomme!

Het geeft wonderlijke voldoening dit rijtje zo hersteld te zien. Alsof ik een Undo-knop voor dat vandalisme gevonden heb. Denk het in Vlaams accent, dan is het nog mooier.

Er zijn mensen die nu met gesloten mond de onderkaak tegen het strottenhoofd trekken en dan wat zuinigjes 'tuttuttut' of 'puppuppup' murmelen. Dat moet dan maar. Wetenschappelijk is bewezen dat vloeken pijn verzacht. Waarom zouden wij onnodig lijden? Vloeken is een wezenlijk onderdeel van taal, en taal moet vrij zijn anders blijven we nergens.

Geniet van taal en vloek met de juiste mate. En daarmee basta, godverdomme!
de citaten in dit artikel zijn afkomstig uit De Verlossing van Willem Elsschot, ISBN 90-253-1145-9.
Dit stukje verscheen eerder op 11-11-2010, maar zonder titel.