zondag 28 december 2014

Aftellen

Het is de tijd van het jaar om af te tellen. Over een dag of wat dromt er een massa mensen bijeen op een plein om mee te zingen met liedjes die iedereen al decennia kan dromen. California Rhapsody Hotel to Heaven Bohemian Stairway, de volgorde maakt niet uit, de uitkomst is allang bekend. Verrassingen zijn slecht voor de kijkcijfers en daarom uitgebannen. Maar het telt af. Dan heeft het toch nog iets spannends.

U ziet hier een filmpje, getiteld Aftellen (Counting Down). Het begon ermee dat ik op een rommelmarkt een aftelmechaniekje vond. De verkoper en ik waren het erover eens dat zo'n mooi mechaniekje een tweede leven verdiende. Voor een euro mocht ik het meenemen.

Enfin, het werd onderdeel van een hedonistisch werk. Dat is een werk om genoegen in te scheppen. Bij aanvang van een hedonistisch werk is niet bekend wat het eindresultaat zal worden. Het materiaal mag de weg wijzen, als dat zo uitkomt. Zijpaden worden welbewust ingeslagen en verkend, kunnen uitmonden in doolhoven die soms doodlopen, soms na lang zoeken toch een uitweg blijken te hebben.

In dit geval was er een mechanisch mysterie te temmen (het mechaniekje moet op een zeer bepaalde manier zijn opgehangen, anders blokkeert het) en had ik elektronica bedacht die makkelijk leek, maar moeilijk was. Hedonistisch is niet de weg van de minste weerstand. Wel het tegenovergestelde van een commercieel product. Noem het kunst. Noem het gefröbel. Is het gestyleerd menselijk handelen (of een product daarvan) dat een ontroering teweeg brengt? Dan is het beiden.

Het begrip 'aftellen' leidt licht van overpeinzing tot zwaarmoedigheid. Bijvoorbeeld:

  • Ons hart, dat van u, mij, hem, haar, is een afteller. Op een dag zal het stoppen met kloppen. Zeker, gewis, ontegenzeggelijk.
  • De levens van aarde en zon zijn eindig. Ooit zwelt de zon op en zal hij de aarde opslokken. (Wikipedia heeft er al een plaatje van. Daar kunt u ook lezen dat leven op aarde tegen die tijd al zo'n 3½ miljard jaar niet meer kon.)
  • En voor hetzelfde geld is er vandaag of morgen al een gek die alles verkloot.

Reden te meer om ons daar niet door op de kop te laten zitten.

Carpe diem

Loket Diversen wenst u een Hedonistisch 2015.

De muziek in het filmpje is van StereoResonance en van Athanor, allebei onder Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0. Met dank.

donderdag 18 december 2014

Een treffende gelijkenis


Dit is wat het is: een treffende gelijkenis.
Ik bedoel dus niet dat Nina Hagen op een koe lijkt. Nina kwam eerder in mijn leven dan deze koe, en dus lijkt de koe op Nina en niet omgekeerd, zoals een kind op een ouder lijkt en niet omgekeerd.
Ik wil bekennen dat deze langspeelplaat een van de allerbeste is die de jaren 80 hebben voortgebracht, maar verder heb ik geen achterliggende bedoeling met deze beeldenrangschikking.

"Waarom moet dat kind zich nou zo toetakelen", zei mijn moeder. Ik had er toen geen snedig antwoord op. Nu, bijna 40 jaar later, misschien dan toch: ze takelt zich niet toe, kijk maar naar die koe.

En god zeide: er zij diversiteit. En zie, er was diversiteit, en zij werd immer diverser, tot het einde der tijden. Maar ach ende wee, hoe orthodoxer de gelovigen, hoe harder zij het verdommen om in te zien dat dat goed is.

Misschien bedoel ik er dan toch iets mee.

Platenhoes: LP-cover, ontwerp schijnt te wezen van Friedhelm Meinass en de foto van Jim Rakete. Ik heb dat niet kunnen verifiëren want de geestige liner notes op de binnenhoes voor het vinyl zijn gesneuveld in de uitgave op CD. Foto v.d. koe: Mrs. Jekyll, dit is wel zeker. Er is helemaal niets aan deze foto gephotoshopt of wat dan ook.